3 november t/m 9 november

Vervolg zondag 3 november, 
Na de cappuccino en alles met internet geregeld te hebben rijden we de Atherton Tablelands omhoog, eerste stop is net voor Kuranda bij de Barron Falls, erg mooie watervallen en zoals we al bijna gewend zijn hebben ze er een prachtig wandelpad naartoe gemaakt, vaak ook rolstoel toegankelijk, toiletten zijn ook overal en ook altijd eentje voor rolstoelers!
De waterval is prachtig, alleen komt Etienne erachter dat zijn camera niks meer doet....die was eerder vanochtend op de vloer van het busje gevallen...dat is flink balen natuurlijk, waarschijnlijk is de spiegelreflex kapot. 
We proberen toch nog van de waterval te genieten...daarna gaan we naar het centrum van Kuranda, het is echt een typisch toeristendorp met heel veel souvenirshops......er lopen busladingen hoog bejaarden op veel te grote gympies en hordes Japanners met grote fototoestellen en stickers op hun borst bij welke groep ze horen:)
We hadden nog in ons achterhoofd om misschien toch met het toeristentreintje van Cairns naar Kuranda te gaan, die maakt wel een hele mooie route door het regenwoud, maar nu we dit zien....we hebben ook al zoveel mooi regenwoud gezien, het is wel prima zo!
Er zijn wel leuke plaatjes te maken in Kuranda, we lopen ook nog even naar het station, een mooi oud houten gebouw met heel veel groene planten onder de balustrades, echt prachtig. 
Nog even langs de rivier gelopen en daarna op een terrasje wat drinken met een echt Australische meat-pie erbij. 
Het was toch wel gezellig in Kuranda:)
Daarna richting Mareeba en daarna Atherton, het is een prachtige heuvelachtige omgeving en er wordt van alles verbouwd, thee, koffie, tabak, mango's, papaja's, bananen en ook weer suikerriet. Atherton heeft een prachtige hoofdstraat met oude houten gebouwen. In Hypipamee NP lopen we eerst naar de krater van een vulkaan, 56 meter hoge, loodrechte rotswanden en beneden is een meertje en die schijnt ook nog 80 meter diep te zijn....vlakbij zijn de Dinner Falls, alweer mooie watervallen! Deze wandelroute is zeker niet toegankelijk voor rolstoelen...heel smal naast een afgrond..
In de toiletten wordt gewaarschuwd voor agressieve cassowaries (het is toch echt met een o...) maar we hebben de vogels nog steeds niet gezien en de hoop opgegeven! 
We rijden weer verder, in dit gebied hebben we de hoogste kroeg van Queensland al gezien en nu gaan we naar de breedste waterval van Australië, de Millstream Falls vlakbij Ravenshoe. Ze worden ook wel klein Niagara genoemd! We moeten een pad naar beneden (die moeten we ook weer omhoog...) en ja hoor het is echt een soort Niagara, erg mooi! We rijden daarna via Millaa Millaa (als een naam/woord herhaalt wordt dan betekent het "veel of meer" dit hebben de aboriginals bedacht, die denken heel simpel, zo heb je ook dat ze 1, 2, 3 tellen en daarna komt er geen 4 maar "veel meer") Millaa zal wel waterval zijn want die zijn er weer veel hier....maar wij rijden nu maar door en maken mooie plaatjes van de paars bloeiende bomen en prachtige uitzichten. 
Het is werkelijk een schitterende route vandaag, niet voor niets komt uit deze hoek alle melk/zuivel voor heel Noord Australië en zelfs voor Papua Nieuw Guinea, wat hebben wij veel koeien gezien, ook veel Friese, prachtige grote boerderijen, vaak hoog gelegen op een heuvel..zo kun je, je hele landgoed mooi overzien! Prachtige bomen weer....ik heb nog nooit zoveel mooie bomen gezien als in Australië.. 
Veel vee en land en tuinbouw dus en de stadjes zijn dan ook meteen in die sfeer, erg mooi!
Etienne zegt dat hij de omgeving van vandaag misschien nog wel het mooiste van alles vind! 
Het is alleen veel klimmen en dalen en bochtenwerk dus halen we het niet meer naar Mission Beach maar belanden in Innersfail op de camping, vlakbij een BP roadhouse, met restaurant dus...we checken in bij de camping en gaan meteen even bij de BP kijken, er zitten truckers te eten, dat is goed teken! We gaan voor de kipschnitzel met groente en patat, in een take away bakje met bestek! We hoeven niet eens de afwas te doen vanavond! Tijdens het wachten heb ik ook nog even 14 pagina's met foto's van de doop van kleine George uit Engeland bewondert in de Australische Privé, leuk! 
We eten onze maaltijd in de buitenkeuken, hier zitten een paar mannen die al aardig bier op hebben...ze zijn aan het kokkerellen...er is ook een tv en ze vragen ons wat wij willen zien...ze hopen op rugby...wij willen graag nieuws...en dat ging net over rugby dus iedereen blij, het weerbericht komt gelukkig ook voorbij en dat lijkt prima! 
Dan even lekker douchen en we zijn er weer wat bij, we waren beide erg moe en beetje grieperig. Etienne heeft vannacht zo erg gehoest en ik begin ook al...in Kuranda nog Vicks VapoRub gehaald daar gaan we ons zo maar eens goed mee insmeren! We missen nu de Beerenburg met suiker.......

Maandag 4 november, 
We worden wakker van een sproeivliegtuigje, die is om half 6 al druk bezig, onze camping ligt naast suikerrietvelden.
Het hele busje ruikt naar Vicks Vapo Rub, Etienne hoestte iets minder vannacht en ik heb totaal geen stem meer..heb me ook wel eens fitter gevoeld. 
We gaan eerst in Innersfail naar het winkelgebied, Etienne wil graag naar een camerazaak met de camera van hem, we horen dat de laatste zaak een half jaar terug gesloten is, door het digitale tijdperk zijn al dat soort winkels ook hier verdwenen. We komen uiteindelijk bij een electronicazaak uit, ze hebben buiten ook grasmaaiers staan...en Etienne koopt maar een compact camera..het is jammer maar helaas. 
We scoren nog Fishermans Friends voor de keel en dan gaan we richting Mission Beach, het is inderdaad een prachtig strand! In mijn boek staat dat als je bij Mission Beach geen cassowarie hebt gezien je naar de oogarts moet....wij hebben ze weer niet gezien, behalve een grote van plastic...maar we hebben ook niet gewandeld alleen rondje gereden...we moeten nog Townsville halen vandaag en de was moet daar nog gedaan!
De eerste stop daarna is bij een bananenfarm, ze zijn druk bezig de trossen bananen te wassen en te sorteren. Je kunt er zelf bananen in een zakje doen en het geld in een potje doen, we kopen 10 kleine banaantjes voor een dollar, ze smaken heerlijk! 
We stoppen daarna nog in Cardwell, dit ligt prachtig aan de Oceaan met verschillende eilandjes ervoor en een pier de zee in. We eten en drinken er wat, tanken hier ook, de benzine is hier een stuk goedkoper dan in de Outback trouwens, daar zaten we vaak boven de 2 dollar, nu rond de 1,52. 
Daarna is het kilometers maken en de omgeving verandert duidelijk, het wordt veel droger. Het is voorbij met het regenwoud. Hopelijk knappen we in de drogere lucht ook weer helemaal op! Ik had in de Outback bijna geen last meer van m'n vingers en tenen, in de vochtige lucht erg veel..en dat hoesten zal ook opknappen hopen we!
In Townsville komen we op het Lake Park terecht, dat is maar 5 km meer van het centrum, de weg hier naar toe was erg druk en we dachten op een industrieterrein terecht te komen maar het is zoals de campinggids voorspelde...een oase van rust aan een klein meertje. Iedere plek heeft hier een eigen huisje met douche en wc erbij! De wasmachine snel aan en alles nog droog gekregen! 
Daarna nog even heerlijk in het zonnetje gezeten! Kijken hoe de was droogt is altijd erg rustgevend:) 
Er staan weer veel caravans met "hokjes" er omheen gebouwd die hebben hier blijkbaar een vaste plek, de overbuurman maait zelfs het gras. Er komt een grote caravan met pick-up truck binnen en even later hoor ik een klap en veel gevloek.....de vrouw achter het stuur reed blijkbaar ergens tegenaan.....al met al duurde het meer dan een half uur voor ze op de plek stonden...We eten chili con carne en een softijsje van de McDonald's na, die zit verderop in de straat, helaas doet de wifiverbinding het niet...dat is wel een gedoe steeds er is bijna nooit open wifi, wel hotspots maar daar betaal je best veel voor. 

Dinsdag 5 november, 
We worden laat wakker voor ons doen ...kwart voor 7 is het al! Redelijk geslapen, minder hoestbuien, wel vannacht eruit geweest naar ons privé toiletgebouw en Fishermans Friends gezocht. 
Als ik mijn mond open doe komt er gelukkig weer geluid uit! Dat is een stuk gezelliger:)
Na het ontbijt rijden we Townsville in en gaan eerst Castle Hill op, onderweg zien we veel sportievelingen die dit  lopend/rennend doen en zelfs iemand in een rolstoel! Boven gekomen heb je echt een prachtig uitzicht (277m) over de oceaan met Magnetic Island dat net voor de kust ligt. Aan de andere kant een mooi uitzicht over de stad, we kunnen zelfs de camping terugvinden. 
Er is weer een prachtig wandelpad aangelegd en er is zelfs gekoeld water boven, ook wel nodig voor degenen die de Hill oplopen!
Daarna parkeren we aan The Strand, dit is een wandelpromenade langs de oceaan, een beetje zoals in Cairns met fitnessapparatuur, zwembad etc, maar hier ook een pier het water in en op verschillende plekken life guards en stingernetten, hier kun je dus veilig zwemmen in de oceaan.
Op een bord staat dat Townsville de hoofdstad van huidkanker is...hier heb je de meeste bescherming tegen de zon nodig van heel Australië..
Townsville adverteert ook met 300 zonnige dagen per jaar, vanochtend hadden we eerst een beetje bewolking, dus we boffen:)
Daarna gaan we richting Arlie Beach, we gaan naar de Whitsunday Islands! 
Eerst passeren we nog heel veel suikerrietvelden....we zien veel fruitbomen, ze schijnen hier zelfs ook rijst te verbouwen, we zien weer veel koeien en helaas veel grote dode kangoeroes langs de kant van de weg. 
We zien het landschap weer veranderen, een poosje echt helemaal vlak en droog, daarna weer glooiend en groener. 
We rijden nu steeds over de Bruce Highway, of nr. 1, bij Ayr hebben we een sanitaire stop bij de informatiekiosk, die hebben ze ook overal met gigantisch veel foldertjes en aardige dames, we drinken een blikje fris en kletsen met de vrijwilligster van de dag over de cyclonen die hier soms voorbij razen. Ze vertelde ook nog dat het vandaag de Melbourne Cup is! Dat is een groot ding hier, iedereen probeert om 14.00 uur voor de tv te zitten, vaak met een hele groep mensen voor een groot scherm. Ze raadt ons aan om snel naar Bowen te rijden, hier een hotel binnen te gaan:) en tv te kijken. 
Wij rijden Bowen toch maar voorbij, tanken er nog wel even en maken foto's van de prachtige trucks die hier staan, geen roadtrains zoals eerder, maar toch nog steeds erg groot...
Dan slaan we af naar Arlie Beach, onze camping ligt er tegenaan in Cannonvale en heet "Seabreeze".
De aardige mevrouw van de receptie geeft ons een mooi plekje en helpt ons ook een keuze te maken uit de verschillende boottochten die je hier kunt maken. We gaan morgen weer snorkelen maar ook naar het beroemde strand van het grootste van de 74 eilandjes hier, Whitehaven Beach op Whitsunday Island, de rest is er naar genoemd! Captain Cook heeft ze natuurlijk ontdekt die eilandjes en hij deed dat op een Pinksterzondag...vandaar Whitsundays. 
Als de camper op z'n plek staat gaan we nog wandelen over het mooie wandelpad langs de oceaan, je loopt zo Arlie Beach binnen en hier hebben ze ook weer een mooi zwembad op de promenade, allemaal weer gratis toegankelijk! 
Daarna over de hoofdweg terug gelopen, er staan hier echt de meest prachtige bloemen gewoon in de berm. 
Op de camping gekomen eten we lamsworstjes met brood en ui, er zit steeds een kookaburra vogel fotogeniek te zijn, ik wil 'm nog een keer op de foto zetten en tegelijk duikt hij op mijn bord en gaat er met een stuk worst vandoor.....
Ze hebben hier douches met een grote stortregen douchekop, heerlijk gedoucht dus en daarna nog even zitten met een kopje thee, het begint zowaar een klein beetje te sputteren....het zal toch niet....gelukkig stelt het niet veel voor.
We hebben zicht op de buitenkeuken, daar is het steeds erg druk en nu zitten er ook veel mensen gewoon tv te kijken. Morgen hopelijk mooi zonnig weer op onze boottocht! 

Woensdag 6 november, 
Als we wakker worden is het zwaar bewolkt en tijdens het ontbijt begint het verdorie ook nog te regenen, niet veel maar toch..
Om 9.15 worden we opgehaald met een busje, het busje is in 1x vol met allemaal mensen van onze camping. We rijden naar de steiger waar de boten liggen van Ocean Rafting, het zijn gele snelle boten. We moeten eerst onze gegevens intypen op een Ipad, ze zijn hier net zo panisch als in Amerika met dat je overal voor moet tekenen, alles is steeds voor eigen risico! 
We moeten ook een stingerpak huren, het seizoen is begonnen voor die kwallen en ze raden aan niet zonder pak te zwemmen. Daarna betalen natuurlijk en even later mogen we aan boord, we moeten eerst over een aantal boten klauteren, de schoenen moesten weer uit natuurlijk. Het zijn van die snelle boten met plastic om de randen en gigantische motoren achterop, als je last hebt van je rug of nek raden ze aan om achterin te gaan zitten...dat doen wij! Je spullen kunnen in plastic bakken onder de banken, die bakken zijn zo lek als wat dus alles was toch nog zeiknat geworden kwamen we later achter. 
Dan begint het avontuur, we hebben een jongeman als kapitein en een nog jonger matroosje, een meisje met een tongpiercing die ze waarschijnlijk nog niet zo lang had...ze had er duidelijk last van, elke keer als ik naar haar keek zag ik weer die piercing....brrrr
Ze moet ons ook laten lachen en zwaaien voor de film die gemaakt wordt:) 
De kapitein zet het gas aan en gaat even gek doen in de golven maar daarna gaan we gewoon recht vooruit en dat gaat ook flink tekeer! Het is wel prachtig en je bent een stuk sneller weg dan met een zeilboot! De Whitsundays bestaan uit 74 eilanden en eigenlijk moet je die in alle rust bekijken vanaf een zeilboot maar als je maar 1 dag hebt dan is dit de goede optie! We zien verschillende eilanden, 8 ervan staan hotels etc op, de rest is allemaal Nationaal Park. 
Het oceaanwater heeft een prachtige azuurblauwe kleur, bij een doorgang tussen eilanden is de zee soms heel erg wild en klappen we echt op die golven, ze hebben er dan ook een beat muziek bij aan...hahaha, de jeugd zit te swingen op de boot en wij lachen vrolijk mee...er is hier wel veel "awesome" en we moeten bij dit soort uitstapjes wel "happy" zijn van onze altijd erg jonge tourleaders. 
Maar we zijn ook happy want het is een leuke boottocht en gelukkig is het weer helemaal opgeknapt en hebben we een lekker zonnetje! 
We stoppen even later om te snorkelen, we heisen ons in de stingerpakken en krijgen flippers en duikbril, het gaat hier allemaal wat minder georganiseerd dan eerder bij Poseidon. Even later liggen we in het water en de kapitein had het al gezegd, het is een slechte dag voor snorkelen, komt door de harde wind en de stand van de maan....en inderdaad je ziet helemaal niks! De stroming is ook erg heftig, ik heb moeite weer bij de boot te komen. Niemand snorkelt erg lang...jammer maar helaas, wij hebben gelukkig van de week al veel moois gezien. 
Dan varen we weer een stukje en leggen aan op het grootste eiland: Whitsundays Island. Onze tongpiercing neemt ons mee voor een wandeling omhoog naar een mooi uitkijkpunt over Whiteheaven Beach. Het is werkelijk een prachtig uitzicht, de verschillende kleuren in het water en het sneeuwwitte strand van Whiteheaven Beach. 
Ze vertelt ook hoe alles is ontstaan, de ijstijd etc..het hele verhaal maar zij doet het op een "happy/awesome" way...hahaha ....Etienne zegt zelfs dat ze nog veel kan leren van Kate, onze tourleader in the red Centre. 
Daarna via een ander pad naar het strand waar de boot ons weer oppikt en naar de overkant vaart, naar dat mooie witte strand! 
Daar gekomen krijgen we eerst lunch, lekkere salade's en kippenpoten en broodjes, je moest alleen je eten eerst bedekken met je handen tegen de zeevogels die mee willen eten en eenmaal veilig op het strand teruggekomen waait er een lekker windje over het strand en voel je het zand knarsen tussen je tanden..maar het smaakt lekker en ik ben zowaar zonder te struikelen met bord en al van boord gekomen (de stroming was erg sterk ook bij het trapje..) en er is niks van mijn bord gestolen door de zeevogels! 
Daarna is er tijd om te zwemmen (zonder stingerpak...dat vond de kapitein niet meer nodig) en te zonnebaden! Het is fantastisch weer en het poederwitte strand en het blauwe water maken het tot een prachtig plaatje. 
Als de kapitein visjes gaat voeren komen er allemaal wit met zwart gestreepte visjes rondzwemmen, zebravisjes, erg leuk, we staan middenin hen in het water en ze schieten je links en rechts voorbij, erg leuk. 
We zien op het strand nog een grote leguaan voorbij hobbelen en er landt een watervliegtuigje. 
Al met al was de middag zo om en dan begint de terugreis, op een doorgang tussen eilanden staan de golven zo hoog dat ik even bang ben dat we gaan omslaan maar het komt goed! De kapitein noemt dit stukje "Gods big washingmachine" ...daarna wordt het weer wat rustiger maar met de haven in zicht heeft hij nog een verrassing....we gaan nu helemaal gek doen...vol gas rondjes draaien...de mensen op de zeilbootjes die in de haven liggen gaan er allemaal bij staan:) het feest eindigt als de motoren uitslaan en dan zijn we terug bij de pier! Over een aantal boten terug klimmen en trapje op en dan hebben we weer vaste grond onder de voeten, maar je zwaait nog helemaal....de schoenen staan weer op de wal, maar niet in een keurig rijtje...de kapitein roept nog "doeiiii" naar ons, hij heeft een poosje in Tilburg gewoond!
Het busje brengt ons terug en dan hebben we wel een pilsje verdient! Na het eten doen we nog boodschappen bij de Coles, dat scheelt morgen weer want we moeten even kilometers maken! Hopelijk zijn de Fransen naast ons straks wat stiller...wat hebben die toch een lawaai, harde stemmen..

Donderdag 7 november, 

Het was best fris vannacht! De Fransen hebben we gelukkig niet meer gehoord! 
De zon staat om half 7 weer hoog aan de hemel dus in actie! Om half 8 rijden we al! 
We gaan eerst via de nr 1, de Bruce Highway naar Mackay, onderweg is het weer allemaal landbouw vooral suikerriet. In Mackay staan een paar gigantische suikerfabrieken te roken! Wij zoeken even het strand op bij Bucasia, even op blote voeten over het strand, het zand is gloeiend heet....daarna gaan we op een leuk terrasje een cappuccino drinken, Etienne zegt "ga maar vast zitten, ik bestel wel even" en dan weet je dat er meer komt dan alleen capu....en ja hoor hij komt terug met een nummer op een stokje, die zet je op tafel zodat de ober het juiste komt brengen, de capu komt even later met een schaaltje met scones en slagroom en jam....erg lekker!:) Daarna gaan we weer op rit en besluiten door het binnenland te rijden. Voor we weg kunnen moeten we nog een mierennest uitroeien, een hele partij hele kleine miertjes zaten vanochtend vroeg al buiten op het busje en zijn helemaal meegelift naar Mackay...gelukkig zitten ze nog niet binnen! Het insectensproeispul wat we hier gekocht hebben is wonderspul..het houdt de musquitos van ons af en je kunt er ook prima mieren mee uitroeien! 
We gaan daarna via Walkerston via Mount Spencer naar Nebo en daarna slaan we af richting Clermont om meteen daarna de Fitzroy Developmental naar Dingo te nemen. Het is een prachtige route met veel afwisseling in het landschap. Van dor, droog en vlak tot groen en glooiend. We zien zelfs weer Baobab bomen, een dromedaris tussen allemaal paarden, cactussen langs de kant, helaas heel veel dode Kangoeroes en 1 levende. Veel werken aan de weg...er staan in elk geval bordjes dat ze dat doen en even later word je bedankt voor je geduld:) ....we zien weinig echt werk aan de weg maar soms staat er ineens middenin de prairie een rood stoplicht of een man (altijd met een lange baard..) met een stopbord! We moeten ook een paar keer stoppen voor extra brede voertuigen, soms met politie voorop, soms alleen een autootje. Er gebeurt hier meer dan op de gewone highway...we zien zelfs weer roadtrains! We zien ook heel veel cattlestations, vast weer met tienduizenden koeien, hier zijn ze veel beter te zien vanaf de weg dan eerder op de Stuart Highway, van Darwin naar Alice. Er staat hier ook veel te koop, van stieren tot land en complete boerderijen. 
Later komt er het spoor bij met gigantisch veel wagons vol kolen, voorbij Dingo richting westen zijn veel kolenmijnen. Op de gekste plekken stopt ook nog de schoolbus, die kinderen worden eerst met de pickuptruck naar de weg gereden. We weten beide trouwens al precies wat voor auto we willen als we hier zouden wonen!:)
Ik moet ook vaak aan Mcleods Daughters denken....b.v. als ik de windmolen, voor het water, voor zo'n ranch zie staan:) wat er allemaal mis kan gaan met zo'n ding...en al die hekken die gerepareerd moeten worden....en als we een boer op een motor achter de koeien en kalfjes zien rijden ga je bijna denken "hé daar heb je Alex".....hahaha Etienne snapt daar natuurlijk niks van maar ik ken een paar collega's die me meteen begrijpen...
In Dingo aangekomen en een blik op het camperterrein geworpen te hebben besluiten we nog een stukje door te rijden nog verder het binnenland in want we willen eigenlijk wel naar Blackdown Tableland NP, we rijden er al langs op zoek naar een camping, het lijkt op Kings Canyon! De volgende camping is bij een motel met heel veel cabins en met al die mijnen hier weet je al dat die vol mijnwerkers zitten, qua campers staat er bijna niks. 
Het blijkt inderdaad "capital city off mining" te zijn dat Blackwater, staat op grote borden! Er rijden alleen maar auto's rond met vlaggetjes en naam van de mijn, gigantische machines staan her en der en we zien hoe de treinwagons volgepompt worden met kolen. 
We besluiten door te rijden naar Emerald, hier vinden we een prachtige rustige camping naast de golfbaan en een olympisch zwembad (staat erop..)
De camping heeft een ABN banknummer...we zagen hier ook al een Rabobank! 
We maken pasta in de buitenkeuken en kletsen even met de net aangekomen buren, zij komen uit Zwitserland en reizen een jaar lang door Australië, zij heeft haar baan opgezegd en hij is net met pre-pensioen. 
Het is hier 's avonds best fris, we hebben nu de fleecevesten erbij aan, fris windje, overdag is het hier zo tegen de 40 graden...
Morgen gaan we weer richting kust, Rockhampton, maar eerst naar het Blackdown Tableland! 

Vrijdag 8 november, 
Om 6 uur staat de zon hoog aan de hemel, best goed geslapen! Ik hoest 's ochtends vroeg nog, verder zijn we weer aardig hoestvrij! 
Ook geen volle blaas vannacht gelukkig! Een emmer is inderdaad een optie, maar het is al zo vol in dat busje...
We hebben wel een emmer maar die is voor de afwas..als we weer eens in de dollarshop komen zal ik eens kijken of er een geschikt klein emmertje is! 
Etienne is voor half 7 al naar "de kapper" geweest en moet nu zijn hoofd weer dubbeldik insmeren met zonnebrand! 
We ontbijten zo'n beetje met de Zwitsers, die willen niet in de zon zitten en verhuizen hun "eethoek" naar onze kant...maar ze zijn erg aardig en dus kletsen we nog even gezellig. We doen wel ons ding gewoon door:) we willen vroeg weg ...'s ochtends vroeg ben ik altijd even flink huishoudelijk:) vegertje er even door....even een lapje over het aanrecht:) het is in 3 minuten weer klaar...
We nemen afscheid van de buren en ze zwaaien ons helemaal na de hele camping af...daarna gaan we nog even in Emerald kijken. Er is een prachtig oud houten treinstation, erg mooi! En....ze hebben middenin een parkje een gigantische schildersezel staan met de zonnebloemen van Vincent van Gogh! Erg leuk, echt heel erg groot! In dit gebied worden ook veel zonnebloemen verbouwd vandaar....het pad ernaar toe is ook erg mooi, er zitten prachtige afbeeldingen in mozaïek in de vloer, de hele geschiedenis van Emerald wordt zo uitgebeeld!  
Dan gaan we weer de Capricorn Highway op richting Rockhampton. Het eerste stuk hadden we gisteren ook al gereden. Na Blackwater, het steenkolenmekka, slaan we rechtsaf naar het Blackwood Tablelands NP, het is nog zo'n 20 km en we gaan best omhoog, uiteindelijk tot iets boven de 800 meter. (822m) Er zitten ook rare bumps in de weg, op gegeven moment ligt alles wat bovenin de camper lag nu beneden.....
Boven gekomen lopen we eerst naar het Horseshoe lookout point, prachtig wat een mooi uitzicht over de vlakte beneden en de Tablelands. Daarna maken we de wandeling naar de kreek en watervallen. Het is een makkelijk te lopen pad, er schieten steeds kleine hagedisjes de bosjes in, ze zijn echt razendsnel. 
Na een wandeling van een uur zijn we terug bij het busje, een appeltje en dan in de afdaling, dan komen we dezelfde bumps weer tegen...
We zien ook heel veel koeien die nu over, en vlak naast, de weg lopen, ze vinden het wel leuk om op de foto! Dan zie ik ook een Kangaroo met jong zitten! We maken foto's van ze, ze zijn helemaal op scherp wat er gaat gebeuren, prachtig die koppies. Later zien we nog een paar over de weg hoppen en zelfs een heel stel in het veld zitten! Helaas zien we er vandaag ook weer veel dode...allemaal aangereden en best hele grote! 
We gaan daarna weer verder richting oosten, rijden stuk met de kolentrein mee, de machinist zwaait! 
Weer veel koeien en ranches gezien, veel mooie trucks en grote roadtrains. In Duaringa hebben we pauze met een broodje, wel handig dat je de koelkast mee hebt! Er staan hier prachtige bloeiende bomen, verder is er ook niet veel..
Er is weer wat werk aan de weg, we stoppen weer eens voor een man met een stopbord en hebben de radio er eens bij aan gedaan...we hebben hier zowaar zenders! We luisteren naar radio Rockhampton the station with the new hits! Haha hoezo nieuw...ze draaien allemaal nummers die wij alleen maar voorbij horen komen bij de top 2000...wij vinden het natuurlijk wel prima deze oude hits! Dat is trouwens steeds zo overal hoor je oude (vooral rock) nummers! Je ziet ook veel mannen met t-shirts van oude rockbands. 
Als we Rockhampton inrijden worden we begroet door een paar gigantische stieren op de rotonde, het is een echte bull stad, we rijden ook langs een grote veemarkt. De Bruce Highway loopt midden door de stad, ringwegen zijn hier nog niet zoveel, voor ons wel leuker maar je zal aan zo'n weg wonen..
Wij nemen daarna de toeristische scenic route naar de kust, we zien weer de oceaan! 
We gaan naar een camping in Yeppoon, dit is weer ter hoogte van de steenbokskeerkring, wel grappig die passeerden we ook al op weg naar Alice Springs. 
Hier kun je de lekkerste verse vis eten zegt mijn boek! 
De meneer van de camping is een erg rustige niet gek te krijgen nuchter persoon. We horen 'm aan als hij eerst 2 Deense jongens voor ons helpt...echt niet gek te krijgen. Wij krijgen een mooi plekje tegen het strand aan, die jongens zien we tegen de wegkant staan....dat valt ons wel vaker op wij "middelbaren" krijgen de nieuwere campers van de verhuurders en de betere plekken, boffen wij ook eens:)
Het is weer een prachtcamping, de douche/toiletten zijn zo schoon dat je amper durft te douchen, zelfs Etienne heeft 'm na gebruik met de aanwezige mop aangedweild vertelt hij..
Vanaf de camping loop je zo het brede strand op!
Je loopt ook zo het stadje in dus gaan we uit eten, we gaan voor die verse vis! We kunnen het aanbevolen restaurant in mijn boek niet vinden en horen van 2 joggers dat dit gesloten is....we komen uiteindelijk in het Strandhotel (zo heet het echt) terecht, ze hebben alleen niet veel vis op de kaart...het wordt voor mij een pizza met garnalen en inktvis en Etienne natuurlijk eentje met vlees. Ze hebben ook wifi dus even wat whatsappjes en mailtjes beantwoorden! 
Omdat het toch al een calorierijke dag is kopen we ook nog maar een Nieuw Zeelands schepijsje....ik hoopte nog dat ze daar geen ijs zouden kennen:)
We lopen weer terug langs de oceaan en drinken natuurlijk nog een kopje thee, we hadden ook nog naar de Kerstmarkt kunnen gaan trouwens! De flyer lag bij de receptie.....was wel leuk geweest maar dan hadden we nog moeten rijden, het was te ver weg om te lopen. Ze zijn hier al helemaal bezig met de Kerst, de winkels liggen vol spulletjes en als je uit eten wilt of feestje wilt mee maken op het strand of zo moet je nu al reserveren! Wij gaan eerst Sinterklaas vieren hebben we besloten daarna hangen we misschien een kerstbal aan de spiegel! 

Zaterdag 9 november, 
Na een goed ontbijt gaan we verder op de scenic route van Yeppoon naar Emu Park. Het is weer prachtig zonnig weer en de oceaan ligt er mooi bij met de Keppel Islands voor de kust. We kijken eerst even in de haven waar vandaan de veerboot naar het grootste eiland vaart. Het is zaterdag en hele gezinnen sjouwen met grote koelboxen richting boot. De bbq plaatsen langs het strand waren op veel plekken ook al bezet met hele families, samen ontbijten doen ze hier ook veel. 
Wij rijden verder naar Emu Park, hier staat "the singing boat", een monument voor captain Cook. Het is een wit draadstalen bootprofiel en als de wind juist staat zingt deze boot! Hij staat prachtig aan de kust met mooie bomen erom heen. We rijden ook nog even door de woonwijken..wat een prachtige huizen en tuinen en wat een ruimte, iedereen kan meerdere auto's op de oprit kwijt maar aan beide kanten van de weg kan ook wel steeds nog wel iets als een roadtrain geparkeerd worden..zo breed zijn die lanen. 
We rijden daarna weer via Rockhampton, de grote beelden van stieren staan er nog steeds:) we zien een Sam's warehouse en gaan er eens even kijken, het is een soort Action, Etienne zoekt nog een tasje voor de nieuwe camera, maar die hebben ze niet....maar dames, ik heb een geweldig emmertje gescoord! Met deksel en hengsel! Hij is alleen wel doorzichtig...en er zit nu een kilo mandarijnen in....die hebben we samen met heerlijke sappige tomaten nog bij zo'n stalletje langs de weg gekocht. Ik kon ze alleen nergens kwijt zonder dat ze door dat hele busje rollen....dus kwam het emmertje goed van pas..
Etienne heeft een visstoeltje gescoord, die zit veel beter voor zijn rug en hij kan nu dichter bij de tafel zitten te eten.
We kopen ook nog een prachtige kerstbeer/bal ding voor aan de spiegel, die vinden we nergens zo leuk en goedkoop weer! 
Daarna weer de Bruce Highway op, die volgen we zowat de hele dag, het landschap wisselt gelukkig wel steeds, we tanken vandaag 2x en rijden vandaag meer dan 500 kilometer. We zien een bos wat nog na smeult van een brand, het is ons onduidelijk of dit een gecontroleerde brand was of dat het niet gepland was...het is wel net een stuk waar ook Koala's zitten volgens de bordjes. 
We stoppen zo nu en dan. In Childers vinden we dat we wel een milkshake verdient hebben en komen in het Happy Mcdonalds feest terecht, er wordt vandaag geld ingezameld voor het Ronald Mcdonald huis, je kunt je laten schminken als piraat...
In Childers is in 2000 een backpackers hostel afgebrand en er zijn15 mensen overleden daar staat nu natuurlijk een monument op die plek. Er staan trouwens erg veel monumenten in Australië, veel hebben met de tweede wereldoorlog te maken. 
Al met al hebben we weer veel koeien gezien, later ook weer suikerriet, eerst nog de kolentreinen, veel roadwork ook op zaterdag! Weer hele brede vrachtwagens nu zelfs met meerdere politiewagens voorop! We hadden goed contact met een trucker die ons 2x voorbij laat gaan en dat even vriendelijk aangeeft met de knipperlampjes, daarna zwaaien natuurlijk. Er rijdt ook een poosje een motoragent voor ons en iedereen houdt zich ineens prachtig aan de snelheid! 
Wij slaan einde van de middag af naar Hervey Bay, de kust voor Fraser Island. We komen op de Windmill Camping terecht en zijn volgens mij de enige toeristen, veel vaste plekken hier! Het is er weer supernetjes met een hele mooie campkitchen, die is hier helemaal dicht! We hebben de fleecevesten er nu bij aan, een fris zeewindje! We zijn na aankomst nog even naar het strand gelopen, dat is vlakbij, kwamen nog langs het Haaien en Walvissen museum. Die walvissen komen hier allemaal langs op weg naar de Zuidpool, maar helaas zijn ze net voorbij..dat moet een mooi gezicht zijn! 
We lopen hier ook weer langs prachtige huizen, iedereen heeft zowat een hond horen en zien we....ze noemen het hier ook wel "Gods big waitingroom" omdat hier zoveel bejaarden wonen....
We dubben nog of we naar Fraser Island willen gaan..maar eigenlijk moet je dan meerdere dagen en zou je op jezelf moeten gaan, maar je mag/kan er alleen heen met een 4WD. We hebben niet zo'n zin om met zo'n groepje in 1 dag bij de highlights langs te racen en er dan tegelijk met nog heel veel andere groepjes te zijn....en met vast weer een hele jonge tourleader die steeds weer wil dat we happy zijn en fun hebben en alles awesome vinden:) 
We blijven morgen nog wel hier besluiten we, even in de haven kijken, misschien naar het strand, de was even doen etc. Het is ook zondag, even rustig aan dus! 

Zondag 10 november, 
We hebben goed geslapen! Voor het ontbijt hebben we de wasmachine al aan! Ze hebben hier op de camping ook een speciale dogwash, erg grappig, met föhn en al. 
We hebben net een extra nacht geregeld en daar kregen we gratis wifi bij! Dus nu even de blog bijwerken, Etienne probeert foto's naar mijn telefoon te sturen via de wifi op zijn nieuwe camera. De was wappert inmiddels al en een aardige mevrouw kwam zonet vertellen dat er vandaag powerboat races zijn hier vlakbij, Etienne heeft ook een adres waar we fietsen kunnen huren!  
Fijne zondag allemaal!