20 t/m 27 oktober

Zondag 20 oktober,
Om half 7 wakker, de achterburen gingen om 6 uur vertrekken maar niks van gehoord. 
Gisteravond nog met hen staan praten en hun prachtige caravan (jayco)van binnen mogen bekijken....wat een ding...een vast tweepersoonsbed, douche, wc, wasmachine, keukenblok met alles erop en eraan, een bankstel, tv, radio...kleedjes op de vloer en natuurlijk airco..lekker koel binnen. Hij is als vijfjarige met zijn ouders vanuit Hengelo naar Melbourne gekomen, hij kent nog een paar woordjes, zijn vader is nu 94 en begint steeds meer weer Hollands te praten vertellen ze. Ze hebben zelfs een koelkast in de auto....ze rijden hier allemaal in van die mooie grote pickup trucks. 
Vanochtend eerst de wasmachine aangezet, die doet er hier maar een half uurtje over dus na de koffie al opgehangen. Daarna op naar de buitenkeuken voor het pannenkoekenfestijn, bordje en beker mee! Er zijn best veel mensen, wij komen aan tafel bij een ouder echtpaar die net onder Cairns wonen, hij is (alweer) brandweerman geweest en ze zijn al een paar jaar op reis met hun auto en luxe caravan. Het is erg gezellig, bij het pannenkoeken bakken krijg je een sticker waar je naam en woonplaats op moet staan, anders krijg je geen pannenkoek:)
Na dit zondagochtend samen komen is onze was al droog en onder het opvouwen staan we te babbelen met alweer iemand die al jaren op reis is, iedereen is hier zo'n beetje vroeg met de vut gegaan en dan op reis! Zij komt uit Nieuw Zeeland en verteld ons van alles over wat ons daar te wachten staat! 
De was opgeruimd en dan op naar de West MacDonnell Ranges waar we eerst naar de Simpsons Gap lopen, prachtig mooi! Daarna nog een wandeling van een uur gelopen met prachtig uitzicht ook weer op de Gap. Het is best warm maar het is veel beter te hanteren dan de vochtige warmte rond Darwin en Kakadu. Er staat ook een lekker briesje. Na het wandelen naar de Todd Mall, er is niet veel open op zondag maar gelukkig kunnen we iets drinken bij een café waar we de code voor de wifi bij krijgen. Ik kan nu de reisblog bijwerken, Etienne zet nog even goede data bij de foto's, we lezen even wat er allemaal in de wereld gebeurd, schrikken van de brand in Leeuwarden, even mailen, appsen etc. 
Daarna nog grote drinkflessen met hengsels en vliegennetten voor over onze petten gescoord, we zijn klaar voor het echte Outback avontuur. 
We gaan ook nog langs The School off the Air, heel erg leuk en interessant om te zien! Op het ogenblik zijn er zo'n 140 kinderen die via hen les krijgen, door heel Australië en zelfs 2 op Papua Nieuw Guinée. Vroeger gingen de lessen via de radio maar nu natuurlijk via Internet. Het zijn vooral kinderen op de afgelegen veeboerderijen maar ook die van nationaal park medewerkers etc. 
Elke dag krijgen ze les, er hangt een rooster wanneer wat is, we zien de studio's van waaruit de leraar of lerares achter de pc zit, ze kunnen als klas met elkaar chatten/skypen en krijgen op deze manier zelfs gymnastiekles! Elk leuk om te zien. Ze krijgen per post steeds een pak lesstof toegestuurd en dat moeten ze bestuderen met hulp van iemand bij hen thuis, vaak moeder. Verder dus elke dag paar uur les via internet en 3x per jaar komen ze een week bij elkaar, ze krijgen ook 1x per jaar bezoek van een leraar thuis. Voor elk kind wordt op maat die lesstof gemaakt, dus ook kinderen die speciale aandacht nodig hebben krijgen dat! Op mijn vraag of bv ook gehandicapte kinderen, blinde kinderen bv geholpen worden vertelt ze dat ieder kind recht heeft op onderwijs van de staat, er wordt dan iets passends geregeld, er gaat bv een speciaal getrainde leraar naar toe of het kind kan naar een internaat. Alles wordt betaald door de staat, ook de speciale internet aansluiting per satelliet en natuurlijk de school en lesstof! 
We zijn best wel onder de indruk hoe goed het allemaal geregeld is! 
Dan terug naar de camping, nog even lekker zitten en straks de restjes op eten en drinken uit ons koelkastje! Morgenmiddag moeten we de camper inleveren! 

Maandag, 21 oktober
De zon staat alweer hoog aan de hemel, het is toch wel fantastisch hier, elke dag is die zon er weer....gisteravond hebben we zitten nadenken over hoe de zon en maan hier staan en dat je andere sterren boven je hebt dan thuis...Gerda appste nl. vanaf Bonaire "hier is het volle maan, bij jullie ook?" En ja bij ons ook..
Na de afwas had ik nog een mooie stunt....ik loop zo bij de buren het erf op en roep al "hé" en wil mijn emmer met afwas op tafel zetten toen ik door kreeg dat er toch echt een andere man zat:) hij zei "are you lost?" Ik begon over nachtblind, sorry, sorry......Etienne zag en hoorde het allemaal gebeuren en lag natuurlijk in een deuk..
Vanochtend nog een stunt, had water gekookt voor sopje om camper schoon te maken, vergeet er koud water bij te doen, steek zo een hand er in en riep best hard "bliksem" de buurvrouw kwam van schrik aangerend en trekt me mee naar de koud water kraan verderop...hier kwam gelukkig ook eens best koud water uit dus viel allemaal wel mee. Etienne is het inmiddels in de rug geschoten, dat is minder mooi zo voor de tour aan....we proberen verschillende pillen en hebben de geweldige tube zalf uit Nepal gelukkig mee (soort Midalgan) De camper samen schoongemaakt en toen op naar the Royal Flying Doctors, ook hier eerst een film over de geschiedenis, veel verhalen ook van ex-patiënten die hun leven te danken hebben aan de vliegende dokters. Verder is er een klein museum, de giftshop is groter:) maar ze zijn ook voor een groot deel afhankelijk van donaties en dan is de verkoop van deze spullen natuurlijk ook meegenomen. Wij vragen nog waarom ze eigenlijk geen helicopters gebruiken, die gebruiken ze soms wel, lenen ze dan, maar de vliegtuigen hebben meer bereik, kunnen meer brandstof tanken, ze moeten soms wel 800 km vliegen. Er zijn meerdere centra in Australië, het is allemaal begonnen in Broken Hill en net als the School off the Air is meneer Flynn de grondlegger. Ze gaan niet alleen naar de outback naar levensbedreigende situaties maar doen b.v. ook preventie, in de outback kinderconsultatie etc en vliegen ook voor donortransplantaties.  
Na dit bezoek gaan we nog even naar de Mall en vallen hier in het happy hour van het softijs, een flinke ijsco voor maar 1 dollar! We doen natuurlijk mee, het is opvallend hoeveel aboriginals in de Mall rondlopen en ze lopen ook allemaal te eten en te drinken. We gaan daarna de bagage naar het hotel brengen, ze gaat ons bellen op ons Australische nummer als ons huisje klaar is. Wij op weg naar het Apollo camperdepot, eerst nog tanken en dan belt ze al! Bij het depot kijken ze de camper even na, we krijgen de complimenten hoe schoon ie is! Daarna zijn we autoloos, we lopen terug naar het hotel, het zijn allemaal huisjes naast elkaar, lekker ruim na zo'n busje! We reorganiseren de tassen even en maken tasje voor 5 dagen klaar, dan naar het zwembad, het water is ijskoud!! Ik vind het veel te koud:) 
Later de bagage die achterblijft naar het berghok bij de receptie gebracht en nog even een hapje gegeten in de stad. Als we terugkomen horen we alleen maar Nederlands praten op het hotelterrein....het lijkt erop dat we morgen met een hele groep Nederlanders zijn...we hadden eigenlijk gehoopt op een Internationaal groepje:) Morgen is Etienne jarig! Abraham bij Uluru (Ayers Rock), want daar gaan we morgen naar toe! 

Dinsdag 22 oktober, Etienne is jarig! 50! 
Om kwart voor 6 worden we opgehaald en verdeeld over twee voertuigen, wij hebben een Engelse aan boord, 4 Duitsers en 8 Nederlanders waaronder wij, de tourleidster is een jong meisje van 23.... 
Na verschillende stops bij Roadhouses en een stop waarin we hout moeten sprokkelen....komen we aan op het terrein van Uluru of Ayers Rock. We worden geinstrueerd om sandwiches te maken voor de lunch, alles gaat in strak tempo want er is meer te doen vandaag:) 
Daarna echt het park in, eerst naar het informatiecentrum, daarna naar Uluru en we maken er een wandeling omheen, het is indrukwekkend om er onderaan te staan, Kate vertelt van alles over de verhalen en ceremonies die de aboriginals ermee hebben, sommige stukken mag je ook niet fotograferen. Erop klimmen is ook niet gewenst, de aboriginals vinden dat niet goed en je zorgt er ook nog eens voor dat je andere mensen in gevaar brengt als je zelf boven in nood komt, in totaal zijn er 30 mensen gestorven tijdens de klim....
Na de wandeling rijden we naar het uitzichtpunt voor de zonsondergang, we zijn de enige niet....massa's bussen staan er en voor de meeste staan tafels met witte kleedjes en mooie kristallen glazen voor de champagne tijdens de zonsondergang. Wij krijgen ook champagne maar dan in een aluminium mok:) 
De zonsondergang is prachtig! Daarna naar de camping, het is inmiddels natuurlijk al donker en het is niet echt prettig vind ik dat nu nog de auto leeggehaald moet worden, we mogen naar het douchegebouw ongeveer 800 meter verderop, maar we krijgen nog geen tentje (er staan een aantal vaste tentjes) er moet vuur gemaakt, Kate gaat koken, na de pasta, met kangaroevlees, krijgen we dan een tentje, laken en slaapzak. In het donker proberen we het allemaal te organiseren. We hebben nog geluk dat we in een tentje kunnen, er zijn niet helemaal genoeg, 3 besluiten buiten te slapen in een swag, dat is een soort canvas hoesding waar je slaapzak nog in kan. De laatste nacht is er helemaal niks vertelt Kate, dus geen douche, wc en tentjes....
Het is natuurlijk hartstikke leuk zo in de outback kamperen maar we vinden allemaal dat de reisleidster wel iets minder mag commanderen en ons wat meer tijd voor dingen mag geven...je wordt lichtelijk opgejaagd door haar. We moeten om kwart voor 4 op horen we....dus maar snel in de tent! Etienne zijn verjaardag is in no-time voorbij gevlogen, we hebben getoast bij Uluru, maar voor een biertje bij het kampvuur waren we allemaal veel te moe.....

Woensdag 23 oktober, 
Kwart voor 4 op! Snel in de draf naar de wc, 800 meter verderop, wat water om je hoofd en terug in de spurt, tas in de auto, tent schoonmaken, allemaal in het donker natuurlijk...dan ontbijt, gelukkig er is koffie! Het brood is alleen zeer schaars en onze vooroordelen over Duitsers worden helaas bevestigd...die hebben een hele stapel en nemen ook mee voor onderweg....
Weer net als gisteren in het donker met koud water afwassen:) en hup daar rijden we naar het uitzichtpunt voor de zonsopgang....het is best fris nu en daar heeft onze tourleidster het niet over gehad...de zon laat lang op zich wachten en het is zwaar bewolkt dus een zonsopgang zit er niet in vandaag...gelukkig hadden we 'm gisteren heel mooi met zonsondergang. 
Vanaf dit punt zien we de Olga's (Kata Tjuta) ook al heel mooi! We kwamen onze Duitsers van eerder op de camping ook weer tegen! Leuk om elkaar weer te zien! 
Na een wc stop gaan we de wandeling in de Olga's van ongeveer 4 uren doen, de Valley off the Winds. Erg mooie wandeling en het is gelukkig nog niet zo warm, we zijn om twintig voor 10 al klaar:) voordeel van vroeg opstaan! Onderweg krijgen we gelukkig nog een appeltje en een muesli reep. 
De lunch is vandaag een bbq, Etienne werpt zich op als kok achter de bbq, zijn rug gaat gelukkig iets beter. 
Daarna rijden we naar Kings Canyon, met nog een paar stops voor foto van Mt. Collins, we hadden zelfs een "koud biertje stop" en we moesten weer hout sprokkelen, heel veel vandaag want er moet een douche mee opgestookt:) 
We zitten op een campsite ver van de wereld, er is een open wc en een houtgestookte douche! Als we een rondleiding krijgen kruipt daar net een slang voorbij.....Kate weet niet of die giftig is maar zegt dat je daar maar van uit moet gaan......we mogen allemaal 10 minuten onder de douche en kunnen vandaag bij licht ons bed opmaken! Daarna eten we rijst met kip en ze heeft brood gebakken op het vuur...alles wordt natuurlijk gekookt en gebakken op dat vuur. Na het eten maken we foto's van de zonsondergang van Kings Canyon. Daarna is het sterke verhalen vertellen bij het kampvuur, we hoeven morgen pas om 5 uur op:)

Zondag 27 oktober, 
We zijn weer terug in de bewoonde wereld! Gisteren op de namiddag terug "thuis" in Alice Springs, toen we de eerste huizen zagen zuchtten we echt "we zijn weer thuis...." Daarna weer mens geworden onder een heerlijke douche! 

Even paar dagen terug:
Donderdag 24 oktober,
De camping met de buitendouche en wc, toen we die wc nog bezochten voor het slapen gaan kwamen we nog een leuke spin tegen:) 
Ik had de kop thee bij het kampvuur niet meer moeten drinken, de hele nacht liggen woelen met volle blaas en te bang om er uit...en Etienne snurkte zo lekker! 
De volgende ochtend (pas 5 uur op!) een snel bezoek aan die wc middenin de bush, maar wel eentje die je kon doorspoelen, niet te geloven eigenlijk....Daarna ontbijt, de sinaasappelsap waren we alweer te laat voor, die zat weer in de grote drinkbeker van onze Duitse vriend....we eten snel paar plakken brood, de tent hadden we alweer schoon en de tas al in de truck! 
Op naar Kings Canyon (Watarrka zeggen de aboriginals) waar we de Rim walk gaan doen. Eerst moeten we een heel stuk omhoog klimmen, Kate noemt het de "hartaanval berg" ....het valt eigenlijk best mee, we doen het in 3 stukken en je moet gewoon je eigen tempo aanhouden. Het is echt een prachtige wandeling, ongelofelijk dat dit vroeger allemaal bodem van de oceaan was en later allemaal omhoog gedrukt is, we zien nog fossielen, ze legt van alles uit over het ontstaan, wat er groeit en leeft etc. 
De uitzichtpunten zijn prachtig, het is eerst trouwens best frisjes in de koele wind! Voordeel van zo vroeg wandelen, deze wandeling zou ook niet te doen zijn op het heetst van de dag! 
Onderweg krijgen we ook weer een appeltje! Dat doen we in the Garden of Eden, een extra wandelingetje met trappen omlaag naar een plek waar water is en mooie palmbomen etc. 
Na de wandeling rijden we naar de camping bij Kings Canyon, hier bij hun zwembad mogen we gebruik maken van de bbq, we gaan tosti's bakken, Etienne werpt zich weer op als bakker, maar ook Mischa gaat helpen! Zoals steeds zijn er mensen die snel zorgen dat ze eten en verdwijnen dan in zwembad of gaan koffie kopen...en steeds zijn dat niet de Nederlanders....
We wassen weer af met heerlijk koud water, als jullie die sopjes zouden zien dan zou je echt griezelen:) 
Na de lunch gaan we "schudden" we rijden 4WD over de beroemde Mereenie Loop Road naar Glen Helen. 
Voor Etienne zijn rug is dit even niet zo geweldig, het gaat gelukkig wel iets beter maar al het gesjouw en zwaar tillen met alles in het kamp en 's avonds op een opgerolde swag zitten is niet echt bevorderlijk natuurlijk......
Onderweg natuurlijk weer hout sprokkelen ook, we zitten daarna allemaal onder de vervelende stekelbolletjes, die je niet met je handen moet pakken want dan heb je nog lang last van stekeltjes die prikken....we helpen elkaar allemaal met stokjes er vanaf te komen.
Ons kamp in Glen Helen blijkt een luxe te zijn, vaste tentjes en vlakbij wc/douche gebouw, de oudste rivier van de wereld aan onze voeten, daar duikt Etienne natuurlijk meteen in....ik ga voor een warme douche:)
En.....er is een pub! Na het eten van Kate, een steak op het kampvuur met brood en salade, gaan we naar de pub! Live muziek, wijn, bier, licht en een stoel om op te zitten! Dit lijkt wel vakantie!
De zanger heeft een mooie stem en heeft prachtige foto's van Australië op een scherm achter hem, hij blijkt ook fotograaf te zijn. Het is een gezellige avond en het is al wel bijna 22.30 als we de tent induiken! 

Vrijdag 25 oktober,
Wake up call van Kate om pas half 6! Kate was al druk bezig met pancakes bakken op het vuur! 
Na het ontbijt en alles opgeruimd te hebben...de theedoeken zijn nu echt helemaal zwart...mogen we nog een kop koffie gaan kopen in de pub. De zanger van gisteravond loopt er ook alweer rond en de pub kaketoe landt bij mij op de schouder en besluit een poosje te blijven.....
Als de koffie klaar is, iedereen moet zelf zetten, vers gebrande, gaan we lekker buiten zitten met uitzicht op onze oude rivier. 
Wat een rust:)
Dan weer in de truck, op naar Ormiston Gorge voor de Ghost Gum Walk, ook weer een prachtige wandeling, ietsjes makkelijker vandaag. We zijn nu in de West MacDonnell Ranges en die zijn wijds en prachtig ook! Er kan gezwommen worden in de Gorge! We eten er een appeltje en dan weer verder, wat is de natuur hier prachtig. Tijdens alle wandelingen afgelopen week kwamen we ook wel dieren tegen zoals hagedissen etc. Kate weet ook veel te vertellen over de bomen, struiken etc. Veel werden/worden gebruikt als voedsel of medicijn door de aboriginals. 
Daarna gaan we stukje rijden naar Ellery Creek en sjouwen de lunch dingen mee naar het water, het is weer een pracht plekje en er kan gezwommen worden, dit water is nog kouder zeggen ze.....Etienne durft het aan, samen met de andere Nederlanders....ik ga op vlinderjacht...heel veel verschillende kleuren en maten maar niet op de foto te krijgen...
Na heerlijk gewandeld, gezwommen en uitgerust te zijn gaan we weer "schudden" we rijden via 4WD roads naar Owen Springs. We stoppen onderweg nog bij een ruïne van een oude ranch en hobbelen verder, op een gegeven moment zitten we vast...Kate is goed chauffeur en redt haar eruit...we blijken nu bij ons kamp te zijn aangekomen! Er is inderdaad niks!!! Alleen maar gombomen....gelukkig is het nog licht, we sjouwen het hout naar een plek voor kampvuur, de swags er in een rondje om heen, bedenken een boom voor het vrouwentoilet en laten het maar over ons heen komen! 
Als het kamp "ingericht" is mogen we gaan wandelen, Etienne en ik gaan eens samen op pad en niet met ons ploegje Nederlanders (waarvan we erg blij waren dat ze in onze groep zaten.....eerst hoopten we nog op internationaal groepje maar nederlanders zijn toch nog niet zo gek om mee samen te leven en te werken:) ....maar ja het zijn dan ook Brabanders en Zeeuwen:))
Maar nu even samen, stilletjes zijn, meer kans op dieren en ja hoor..we zien een dingo voorbij rennen! Verder zien we heel veel sporen van verschillende dieren, zoals van een perente (veraan), dingo en natuurlijk prachtige vogeltjes! Volgens Kate zijn er ook veel kangoeroes, maar volgens ons wilde ze ons gewoon even allemaal uit het kamp hebben.....het is ook wel een zware baan voor zo'n jong meisje..
We hadden trouwens onderweg al wel kangoeroes gezien, hop, hop, hop.....mooie beesten!
Bij zonsondergang staan we allemaal weer samen over de prairie te turen, maar geen dieren meer, dus op naar Kate die heeft de chili con carne klaar en we krijgen ook nog eens op het vuur gebakken cake na! Eerder had ze ook al eens brood en quiche op die manier gebakken. Etienne en ik hebben veel trucjes geleerd voor koken op een vuurtje....kan nog handig zijn:)
Na het eten weer lekker afwassen en we bedenken dat we dit nog gaan missen...de Brabantse vrouwen willen best bij ons op de volgende campings komen afwassen/drogen zeggen ze:)
We gaan ook nog op gekko jacht, met zaklampjes de bomen afstruinen...Tanja en ik gaan stiekem onderweg midden op pad alvast plassen, hoeven we niet achter die enge boom, onze Duitse vriendin heeft dit niet goed begrepen natuurlijk en we zitten ineens vol in haar zaklamplicht.....leren ze daar nou nooit eens engels?
Daarna is het dan echt tijd om de swag uit te rollen, onze slaapzakjes erin, onze schoenen links en rechts in het voeteneind en dan zelf erin....ik besluit mijn kleren aan te houden...wel zo makkelijk morgenochtend...de zaklamp in de broekzak en voor de zekerheid het insectennet over m'n hoofd......we liggen natuurlijk in Nederlands en Duits groepje.....het is natuurlijk lachen en het is eigenlijk wel fantastisch, die mooie sterrenhemel boven je! Al snel horen we ook snurken....er zijn al mensen die slapen! Uiteindelijk vallen we allemaal wel (iets) in slaap, het wordt best koud tegen de morgen en om half 5 begint Kate al rond te sjouwen met hout voor het vuur en water voor de thee. Het was een bijzonder nachtje en eigenlijk lag het best wel lekker! Etienne heeft ook prima geslapen, die is natuurlijk steeds al in zijn element en begint al aardig als een zwerver er uit te zien...kleren zwart en een baard van 5 dagen...

Zaterdag 26 oktober,
Om 5 uur dus gerommel bij het kampvuur en de één na de ander begint te praten en uit de swag te kruipen, ik ben snel klaar, had alles nog aan:) 
Even achter een boom en een wettie van Tanja maakt ons klaar voor de dag! We ontbijten, zelfs een beetje sinaasappelsap gehad! Alles opruimen en dat is snel klaar vandaag! Dus rijden we eerder dan gepland richting aboriginal community, Wallace Rock Hole, weer een eind 4WD hobbelen dus, onderweg spotten we nog kangoeroes.
In het aboriginaldorp worden we ontvangen in de supermarkt met koffie en thee, we mogen geen foto's maken tenzij ze aangeven dat het mag. We krijgen een hele grappige film (Bush Mechanics, schijnt ook op youtube te staan) te zien over aboriginals die in een oude auto op Kangaroo jacht zijn en steeds pech met de auto krijgen, ze bedenken van alles om hem toch weer aan de praat te krijgen, zoals Omo voor remvloeistof, een lekke band vol gras stoppen etc, erg grappig. 
Daarna gaan we met een gids een stukje de bush in en hij vertelt van alles over hun gebruiken, laat gereedschap zien, vertelt over de bomen, planten etc. Ook is er een uitgekerfde plattegrond op hun gebied waarop je kunt zien hoever het naar de volgende waterput/well is etc. 
Erg interessant allemaal. Terug in de supermarkt moeten we allemaal rond de tafel zitten en gaan we een boekenlegger schilderen, we krijgen voorbeelden van dierensporen en aboriginal afbeeldingen die we kunnen gebruiken. De aboriginal schilderijen zijn vaak gemaakt door duizenden/miljoenen kleine stipjes met een stokje te maken, wij krijgen ook penseeltje...dat gaat iets sneller:)
Er worden mooie kunstwerkjes gemaakt en het heeft wel wat om zo te zitten schilderen...
Dan is het tijd om te gaan. We worden uitgezwaaid (ze zijn niet zo erg enthousiast die aboriginals) door de gids en wat kinderen en dan op naar Simpsons Gap..die kennen wij al, dit uitstapje stond niet in de tourbeschrijving maar we hebben tijd over! 
Daar gekomen onze laatste lunch samen en er is plenty....veel te veel en alles moet op, dus ineens rijk belegde boterhammen met dubbel kaas! 
De laatste afwas is aan me voorbij gegaan...ik zag wel ineens schone theedoeken voorbij komen...dat had ook wel eerder gemogen:)
We wandelen nog wat bij de Gap en dan worden we teruggebracht naar Alice Springs....home sweet home...we checken in en halen onze tassen uit het "hok" en dan is het tijd voor lange douches, scheren en de telefoons eens aan...voor Etienne erg leuk want nu kan hij eindelijk jullie felicitaties lezen! Iedereen bedankt daarvoor! 
Om 18.00 uur gaan we samen met Mischa en Tanja en onze Judy uit Londen (die zit in een hotel naast de onze) richting centrum, we gaan nog uit eten met de hele groep en Kate (het Duitse echtpaar kwam zowaar ook, de 2 vriendinnen niet). 
We hebben een erg gezellige avond met grote kannen bier en Kangaroo medaillons (erg lekker).
We gaan met een taxi terug het schijnt 's avonds echt niet pluis te zijn in Alice, de beveiliger bij de deur van de Saloon raadt het ons echt af het (kleine) stukje te gaan lopen! We nemen afscheid van iedereen en dan een heerlijke nachtrust in een echt bed! 

Zondag 27 oktober, 
We zitten nu in the Mall aan de ijskoffie en gebak, dit nog ter ere van Etienne zijn verjaardag natuurlijk! 
Eerst al over de braderie geweest, gezellig zo'n zondagochtend in Alice....vanochtend al verhaaltje getypt en net afgerond hier in the Mall..we waren natuurlijk vroeg wakker, we zitten helemaal in dat ritme. 
Vanmiddag vliegen we naar Cairns, we slapen vannacht in een hotel en morgen halen we opnieuw een Apollo busje op!